زندگی در استرالیا - قاره اقیانوسیه

اول ممنون از كامنتهاي خصوصي و غير خصوصي دوستاي گلم برا اخرين پستم ولي واقعيتي ك اون پست رو گذاشتم رو الان ميخوام بيشتر باز كنم ،من هميشه به عنوان اولين نكته از كساني ك خارج از ايران زندگي كردن شنيده بودم با ايرانيها دوست نشيم و هركدوم دلايل خودشون رو داشتن و ما سعي كرديم اينجا دوست ايراني و غيرايراني داشته باشيم ولي ي جاهايي ميبيني دوست ايرانيت بجاي اينكه كنارت باشه،خوشحال باشه از پيشرفتت،شاد باشه كه دوستش فلان چيز رو بدست آورد بيشتر باحسادتهاش اذيتت ميكنه،من خودم آدم حسودي نيستم و تو ايران يا اينجا دنبال اين نيستم ك كي چي داره و يا چكار ميكنه و سعي ميكنم گذشت داشته باشم نسبت ب حسادت صميمي ترين دوستم اينجا ولي ي جاهايي ك حسادتش زياد ميشه و رفتارش اذيت كننده ميشه برام كم ميارم،دوستاي گل وبلاگيم وقتي مياين اينجا سعي كنين كنار دوستاتون باشين و اميدوارم ي دوست حسود گيرتون نياد اينجا مثل ايران نيست ك اگه رفتار كسي اذيتت كرد راحت كات كني باش چون اينجا وقتي يك ارتباط خانوادگي ميشه شوهرت و دخترت هم با اون خانواده يكي ميشن و فقط خودت نيستي ك بگي اوكي كات،عطاي اين دوستي رو ب لقايش ببخشي ولي با اينكه من خيلي اين وضعيت رو سعي كردم هندل كنم ي جاهايي نميشه امروز تصميمم رو گرفتم ك هروقت اين دوست من كمك خواست من كنارش باشم ولي در شرايط ديگه نه يعني خنده و شاديم با اون نخواهد بود فقط وقتي اون بمن نياز داشته باشه كنارش خواهم بود از گرفتن بچه اش تا حمايتهايي ك يك مهاجر بشون نياز داره و اميدوارم خدا كمكم كنه و من بتونم از لحاظ جمسي تمام كارهاي خودم رو هندل كنم و از لحاظ روحي ب يك دوست نياز نداشته باشم،اينجاست ك مهاجرت و دردهاش رو ميبيني ولي عميقا معتقدم تا اين دردها نباشن آدمي بزرگ نميشه پس براي بزرگ شدن بايد روي پاي خودم باشم و ادامه بدم و اين نيز بگذرد،همينجا از خدا ممنونم ك يك دوست مالزييايي واسم جور كرده اينجا با اينكه تفاوت سنيم بيشتر از ٢٠ساله با اون و مثل مامانمه سنش ولي اينقدر اين زن مهربونه ك من احساس ميكنم اون بيشتر از هم زبونم بهم محبت ميكنه چون حسادت نداره