تو این یکسال و اندی چندین کنسرت در پرث برگذار شده بود که بهترینش (از نظر بنده) ابی بود(تا قبل از داریوش) که برا من خاطره ای از زیباییها بود 3 هفته بود اومده بودیم که کنسرت ابی برگزار شد و ما هنوز در گیجی روزهای اول بودیم بهترین قسمتش الینا بود و جیغایی که از خوشحالی میکشید و برای او هم خاطره شد ابی ، خواننده های دیگه اومدن و کنسرت گذاشتن و رفتن دست همشون درد نکنه هرکس تو سطح خودش خوب برگزار کرده بود و الان داریوش ، داریوش برای من همیشه که کسی فراتر از یک خواننده ایرانی بود ، آهنگهاش رو از سن 13 و 14 سالگی زمزمه می کردم و تمام نوجوانیم و جوانیم با آهنگهای داریوش خاطره ساز شد. قبل از کنسرتش استرس زیاد داشتم چون شنیده بودم تو سال 2010 در شهر پرث به دلیل مشکلات و حواشی ها داریوش فقط 30 دقیقه رو صحنه خوند. همش میترسیدم نکنه ضدحال بخورم و بالاخره شب 2 دسامبر فرا رسید و من با دوستامون رفتم کنسرت. از حس و حالم نمیتونم حرف بزنم چون قابل توصیف نیست ولی شروع کنسرتش عالی بود همونی بود که تصور میکردم و تمام مدت کنسرت لحظه به لحظه بهتر میشد و من خوشحال از اون شب هر چند ساعتی یکبار فیلم لحظه ورودش رو به سن نگاه میکنم...

زندگی چیزی جز دیدن لحظه های زیبا و شادی از بودن در آن لحظه نیست ...