یک مورد جالبی که باهاش مواجه شدم اینه که هرچقدر بیشتر با مردم پرث دوست بشی و باهاشون خوش و بش کنی و کلا بگم دوستی کنی باهاشون، اونا هم همونقدر بهت نزدیک میشن و تحویلت میگیرن...حالا یکمی هم سیاست این وسط لازمه. ماههای اولی که الینا مدرسه میرفت چندتا از این خانمهای اوزی رو میدیم هر روز(مامانای همکلاسیهای الینا بودن) ،اونموقع خیلی تحویل نمیگرفتن و ما(با دوستای ایرانیم) میگفتیم نژادپرستیشون زیاده این چندنفر ...بعد از گذشت مدتی وقتی بیشتر شناختنمون و دیدن آسمون جل نیستیم و البته ماهم تو کارهای مدرسه کمک میکردیم مثل خودشونیها و پول دونیت میکردیم مدرسه و ...الان دیگه خیلی دوست شدن بامون و همین هفته پیش یک تولدی رفته بودیم از دوستای الینا با اینکه ب جز من سه خانم ایرانی دیگه بود اونجا ولی من تو جمع اینا خیلی بهم خوش گذشت و اونا هم من رو پذیرفتن کنارشون....میخوام بگم خواه یا نخواه ما وارد کشورشون شدیم و از امکاناتشون داریم استفاده میکنیم کار میگیریم پس جاب افر برا اونا تو رقابت می افته پس یکمی حق دارن ولی وقتی ببینن شما به قوانینشون احترام میزارین و وقت میزارین برا کارا والنتییری(که تو فرهنگ استرالیایها هست و تو فرهنگ ما تقریبا نیست) و ... اونا هم باهات دوست میشن..حتی اونایی که اولش درصد نژادپرستیشون از بقیه بیشتر بوده...